# 28 Hakuna Matata

Veel van Afrika´s ongerijmdheden zijn charmant. En waar echt niets te rijmen of te lijmen valt, daar is de kunst van berusting.

Ik hou van Afrika’s tegenstrijdigheden. Vooruit, sommige ervan zijn weinig verheffend, zoals de tegenstelling tussen de arrogante rijkdom van een Hummer met ‘DONE’ op de duurbetaalde private kentekenplaat, en het rauwe leven van de diep gebogen vrouw die met haar roede het rode stof van Kampala’s hoofdweg blijft vegen.

Maar veel van de ongerijmdheden zijn charmant. Op het continent waar toch behoorlijk veel niet werkt, zien de meeste Afrikanen geen problemen maar oplossingen. Waar van alles helemaal niet lekker gaat, komt altijd alles goed.

Is er iets stuk wat onmiddellijk moet worden gemaakt dan wordt er niet lang gedacht, getekend en gerekend. Tijdens een zware regenbui brak in Rwanda een stuk uit de buitenmuur van ons huis. Het was geen kinderachtige scheur. Alsof er een granaat was ingeslagen, miste de muur twee bij twee meter stenen. Onze Nederlandse ogen zagen weken werk. Diezelfde dag kwam een legertje metselaars en toen het donker werd, was het huis weer heel.

Twee maanden na de Gemenebesttop hebben de wegen in Oeganda weer gaten zo groot dat zelfs vrachtwagens blijven steken, maar wie zijn uitlaat verliest, die stopt bij het stalletje op de hoek. Daar steken vervangende knalpotten op een rekje als verkoolde boomtakken de lucht in.

Repareren gaat van houtje, touwtje, Gäffertape – al gebruiken alleen de witten in Afrika die oersterke plakband. Maar voor hen is Gäffertape dan ook onmisbaar als in de auto de krik.

Maar wat als een probleem geen oplossing heeft? Ook dan weet een Afrikaan raad. Toen ik laatst op een paradijselijk eiland in de Indische oceaan een visje bestelde, deed ik alle moeite om ober en kok uit te leggen dat de vis moest worden gebakken in olie, niet in boter, omdat ik me anders niet goed zou voelen. De vis kwam helemaal drooggebakken in, inderdaad, olie. De wortels die ik er vervolgens met smaak bij at, dropen van de boter.

Daar stond in de keuken een witte met stoom uit haar oren. De kok keek ongelukkig. Hier was niks te repareren. Goedbedoeld gaf hij zijn advies. Geen zorgen. Alles komt goed. Hakuna Matata.

***

Hakuna Matata verscheen als column in Internationale Samenwerking, maart 2008

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *