AFRIKALOG #98 Democratie van straf en beloning

Terwijl gewezen vriend en geldschieter Muammar Kadhafi vecht voor zijn politieke overleven, wachtte Yoweri Museveni kalm en zelfverzekerd de verkiezingsuitslag af. De president van Oeganda: “Ik maak mij geen zorgen. Ik ken de politiek van dit land. Ik win met gemak.” 

Aldus gebeurde. Met 68% won Museveni in de meest vreedzame verkiezing die Oeganda ooit beleefde. De militaire politie paradeerde wel met wapentuig door de straten voor het geval plan B in werking moest, maar zonder smet op het nieuwe uniform kon ze naar huis.

Museveni is met 25 jaar aan de macht een groentje naast Kadhafi, in het spel om de macht is hij grootmeester. Want groot is de politicus die overtuigend wint in een land waar de staat de publieke zaak vernachelt. Van gezondheidszorg en onderwijs tot aan waterputten en wegen, het is bagger of het werkt niet.

Museveni’s ‘democratie’ draait om beloning en straf. Streken, dorpen of volken die hem steunen, krijgen in ruil wegen, een eigen minister in het kabinet of een nieuw district. Museveni schiep in de afgelopen 5 jaar 34 extra districten, compleet met alle baantjes, auto’s en computers die daarmee komen. Wie de grote baas niet steunt, wacht armoede.

Het Noorden van Oeganda was altijd voor de oppositie. De grote verschillen in inkomen en levensomstandigheden tussen Oeganda’s Noorden en het Westen waar Museveni is geboren, zijn afgelopen jaren breed uitgemeten in de kritische kranten. Het effect is omgekeerd van wat was beoogd. Oeganda’s revolutie is dat het Noorden koos voor Museveni.

In deze democratie is een president altijd op campagne. Uiteindelijk is zijn enige opdracht: machtsbehoud. Daar is een lieve duit voor nodig. Volgens The Independent spendeerde Museveni meer dan 350 miljoen dollar aan deze campagne, grotendeels uit de schatkist. Dat is bijna de helft van wat Barack Obama uitgaf om in 2008 de verkiezingen te winnen, en dat in een land met een BNP dat 0,1 procent bedraagt van dat van de US.

Kiezers klagen over de endemische corruptie – populair onderwerp van de ontelbare radioshows, maar steunen de man erachter. De corruptie is door deze verkiezingen gelegitimeerd. De burgers weten waar ze voor kiezen: een systeem waar geweld niet snel nodig is.

**

Verscheen in Internationale Samenwerking april 2011

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *