Geachte mvrouw Luijten

Hoewel tweedegeneratie Utrechter, heb ik toch van Het geluk van Limburg genoten. Het verhaal over de familie Vinders vond ik niet alleen boeiend, maar ook ontroerend. Die arme mensen werden a.h.w. vermalen tussen de massieve macht van de Kerk en die van de industrieele elite. En binnen de geschiedenis van de familie Vinders vergrootte u de levensweg van Sjakie voor ons uit. Uw boek zie ik zeker ook als een document. U heeft het wel en wee van personen en ontwikkelingen in dat beperkte gebied van zo’n 600 km2 knap met elkaar verweven. Ik ben van 1944 en verbleef in het begin van de vijftiger jaren al regelmatig in Zuid Limburg bij familie in Lutterade. Hun Julianastraat liep uit op de mijn. Als ik als jonge jongen in Utrecht langs onze stadsgasfabriek kwam, rook ik dezelfde geur die ik opsnoof in Geleen. Mijn vrouw , Marijke Lambermont, en ik hebben nogal eens gefietst tussen Maastricht en het plaatsjeVise, waaruit haar familie afkomstig is. Zuid Limburg heeft zonder twijfel het aantrekkelijkste landschap van ons land.

Tenslotte nog dit. Waarom heeft ons land in 1962 of 1963 de Selfkant aan Duitsland teruggegeven. Elten, weg ermee! geen probleem. Maar Selfkant, zomaar geruild tegen vage toezegging van Duitse zijde om ons land in de Eems Dollardkwestie tegemoet te komen; die kwestie is nog steeds springlevend. En nu worden alle verkeerswegen door die smalle corridor bij Susteren gewrongen. Zelfs die prachtige weg Posterholt-Brunssum is nog door die sukkels in Den Haag verpatst. De grens daar is een geografische anomalie. Telkens als ik dat grensverloop in mijn atlas zie doet het zeer aan mijn ogen. Na WO l annexeerde Belgie
stukken van de Eiffel. O.a. kwam daardoor het familiedorp -Raeren- van mijn grootmoeder van de ene dag op de andere van Duitsland in Belgie te liggen. De Walen hebben tot op heden nog geen vierkante meter aan de oosterburen gerestitueerd. Kijk, zo hoort het!

Nogmaals, u schreef een prachtig boek.

Met vriendelijke groet

Peter van Mens

AUTHOR: peter van mens
AUTHOR EMAIL: pgmvanmens@ziggo.nl
AUTHOR URL:
SUBJECT: [Marcia Luyten] Contact
IP: 84.104.251.158
Array
(
[1_Naam] => peter van mens
[2_E-mail] => pgmvanmens@ziggo.nl
[3_boodschap] => Geachte mvrouw Luijten

Hoewel tweedegeneratie Utrechter, heb ik toch van Het geluk van Limburg genoten. Het verhaal over de familie Vinders vond ik niet alleen boeiend, maar ook ontroerend. Die arme mensen werden a.h.w. vermalen tussen de massieve macht van de Kerk en die van de industrieele elite. En binnen de geschiedenis van de familie Vinders vergrootte u de levensweg van Sjakie voor ons uit. Uw boek zie ik zeker ook als een document. U heeft het wel en wee van personen en ontwikkelingen in dat beperkte gebied van zo’n 600 km2 knap met elkaar verweven. Ik ben van 1944 en verbleef in het begin van de vijftiger jaren al regelmatig in Zuid Limburg bij familie in Lutterade. Hun Julianastraat liep uit op de mijn. Als ik als jonge jongen in Utrecht langs onze stadsgasfabriek kwam, rook ik dezelfde geur die ik opsnoof in Geleen. Mijn vrouw , Marijke Lambermont, en ik hebben nogal eens gefietst tussen Maastricht en het plaatsjeVise, waaruit haar familie afkomstig is. Zuid Limburg heeft zonder twijfel het aantrekkelijkste landschap van ons land.

Tenslotte nog dit. Waarom heeft ons land in 1962 of 1963 de Selfkant aan Duitsland teruggegeven. Elten, weg ermee! geen probleem. Maar Selfkant, zomaar geruild tegen vage toezegging van Duitse zijde om ons land in de Eems Dollardkwestie tegemoet te komen; die kwestie is nog steeds springlevend. En nu worden alle verkeerswegen door die smalle corridor bij Susteren gewrongen. Zelfs die prachtige weg Posterholt-Brunssum is nog door die sukkels in Den Haag verpatst. De grens daar is een geografische anomalie. Telkens als ik dat grensverloop in mijn atlas zie doet het zeer aan mijn ogen. Na WO l annexeerde Belgie
stukken van de Eiffel. O.a. kwam daardoor het familiedorp -Raeren- van mijn grootmoeder van de ene dag op de andere van Duitsland in Belgie te liggen. De Walen hebben tot op heden nog geen vierkante meter aan de oosterburen gerestitueerd. Kijk, zo hoort het!

Nogmaals, u schreef een prachtig boek.

Met vriendelijke groet

Peter van Mens

[4_telefoon] =>
)