beste Mevrouw Luyten,

Mijn moeder Treesje Reuters heeft uw boek “het geluk van Limburg” met veel belangstelling gelezen. Voor haar een feest van herkenning hoe het was in die tijd . Zij is zelf geboren in 1926 en heeft na haar Mulo- examen vanaf haar 17e gewerkt als telefoniste bij de Mijn Willem Sophie in Spekholzerheide. Zij werkte daar als een van de weinige meisjes tussen de vele werknemers van de mijn en de “hoge heren” die ze telefonisch met elkaar verbond. Ze vertelt ons en onze kinderen veel verhalen over de samenwerking met de jongens van de verbandkamer, de mijnpolitie en hoe de mannen van ondergronds belden met de vraag:” juffrouw wat voor weer is het vandaag”. In de jaren ’40-’45 heeft ze gewerkt terwijl de Duitsers het reilen en zeilen op de Mijn in de gaten hielden en aan het eind van de oorlog heeft ze de komst van de Amerikanen meegemaakt. De Familie Vinders kent ze ook uit die tijd.
Ik ben benieuwd of de verhalen van mijn moeder interessant zijn voor uw werk. Als dat zo is wil ik u graag met haar in contact brengen.

vriendelijke groet, Octavie Braken

AUTHOR: Octavie Braken
AUTHOR EMAIL: oh.braken@ziggo.nl
AUTHOR URL:
SUBJECT: [Marcia Luyten] Contact
IP: 93.95.251.71
Array
(
[1_Naam] => Octavie Braken
[2_E-mail] => oh.braken@ziggo.nl
[3_Telefoon] => 06 46 21 79 23
[4_Bericht] => beste Mevrouw Luyten,

Mijn moeder Treesje Reuters heeft uw boek “het geluk van Limburg” met veel belangstelling gelezen. Voor haar een feest van herkenning hoe het was in die tijd . Zij is zelf geboren in 1926 en heeft na haar Mulo- examen vanaf haar 17e gewerkt als telefoniste bij de Mijn Willem Sophie in Spekholzerheide. Zij werkte daar als een van de weinige meisjes tussen de vele werknemers van de mijn en de “hoge heren” die ze telefonisch met elkaar verbond. Ze vertelt ons en onze kinderen veel verhalen over de samenwerking met de jongens van de verbandkamer, de mijnpolitie en hoe de mannen van ondergronds belden met de vraag:” juffrouw wat voor weer is het vandaag”. In de jaren ’40-’45 heeft ze gewerkt terwijl de Duitsers het reilen en zeilen op de Mijn in de gaten hielden en aan het eind van de oorlog heeft ze de komst van de Amerikanen meegemaakt. De Familie Vinders kent ze ook uit die tijd.
Ik ben benieuwd of de verhalen van mijn moeder interessant zijn voor uw werk. Als dat zo is wil ik u graag met haar in contact brengen.

vriendelijke groet, Octavie Braken
)