(wilde eerst naar ‘Trouw’ reageren, maar direct is misschien beter.)
Mooi interview. Nou heb ik het niet zo op diplomaten. Toen er één aan me vroeg of Afrikanen echt in die armzalige huisjes wonen, bleek hij naar graanschuurtjes te kijken. Dat zijn de mensen die oog en oor moeten zijn voor Nederlands buitenlands beleid.
U volgt m.i. een dubbele lijn. Enerzijds adviseert u onder een mangoboom te gaan zitten en te kijken en te luisteren naar wat er gebeurt. Anderzijds voert u generaliserend ‘de missionaris’ ten tonele en ‘de ontwikkelingswerker’. Zet ‘de Europeaan’ af tegen ‘de Chinezen en Japanners’. Zullen die laatsten blij zijn op één hoop te worden geveegd!! Maar u lijkt het plekje onder de mangoboom ook te gebruiken als schrijftafel voor het eigen verhaal.
Een deel van de ontwikkelingswerkers heeft vaker onder die mangoboom gezeten, maar werd teruggefloten door de uitzendende organisaties. Er moesten rapporten worden geschreven en resultaten behaald.
Toen u geboren werd, zat ik in een tropische uithoek onder die mangoboom. Kwam er mijn vrienden tegen. Kwam er mijn vriendinnen tegen. Dat laatste mocht niet van de opinie in Nederland, dat was uitbuiting. De meeste Europeanen hebben nooit op knieën gelegen in Afrika en het is niet vreemd dat er geen begrip kwam van Europeanen voor Afrikanen en andersom. Europa ging hulp geven en hoopte dat die lonend werd. Natuurlijk werkt dat niet. Dat is geen hulp en je moet er een andere naam opplakken.
Japan wil hardhout. Zet er in een provinciehoofdstad en passant een prachtige school neer. Dan zegt iemand tegen me:”Ja natuurlijk doen ze dat om daarna het hout te kunnen krijgen. Deed Europa ook, maar daar hebben we geen school van gezien. Toen kregen we niks”.
Marcia, ga zo door. U beschrijft niet de werkelijkheid, u ontneemt hopelijk de opinie in Nederland een stukje vooringenomenheid. En dat is winst.
AUTHOR: Jaap Vlaming
AUTHOR EMAIL: skouer@texel.com
AUTHOR URL:
SUBJECT: [Marcia Luyten] Contact
IP: 82.151.35.123
Array
(
[Naam] => Jaap Vlaming
[E-mail] => skouer@texel.com
[boodschap] => (wilde eerst naar ‘Trouw’ reageren, maar direct is misschien beter.)
Mooi interview. Nou heb ik het niet zo op diplomaten. Toen er één aan me vroeg of Afrikanen echt in die armzalige huisjes wonen, bleek hij naar graanschuurtjes te kijken. Dat zijn de mensen die oog en oor moeten zijn voor Nederlands buitenlands beleid.
U volgt m.i. een dubbele lijn. Enerzijds adviseert u onder een mangoboom te gaan zitten en te kijken en te luisteren naar wat er gebeurt. Anderzijds voert u generaliserend ‘de missionaris’ ten tonele en ‘de ontwikkelingswerker’. Zet ‘de Europeaan’ af tegen ‘de Chinezen en Japanners’. Zullen die laatsten blij zijn op één hoop te worden geveegd!! Maar u lijkt het plekje onder de mangoboom ook te gebruiken als schrijftafel voor het eigen verhaal.
Een deel van de ontwikkelingswerkers heeft vaker onder die mangoboom gezeten, maar werd teruggefloten door de uitzendende organisaties. Er moesten rapporten worden geschreven en resultaten behaald.
Toen u geboren werd, zat ik in een tropische uithoek onder die mangoboom. Kwam er mijn vrienden tegen. Kwam er mijn vriendinnen tegen. Dat laatste mocht niet van de opinie in Nederland, dat was uitbuiting. De meeste Europeanen hebben nooit op knieën gelegen in Afrika en het is niet vreemd dat er geen begrip kwam van Europeanen voor Afrikanen en andersom. Europa ging hulp geven en hoopte dat die lonend werd. Natuurlijk werkt dat niet. Dat is geen hulp en je moet er een andere naam opplakken.
Japan wil hardhout. Zet er in een provinciehoofdstad en passant een prachtige school neer. Dan zegt iemand tegen me:”Ja natuurlijk doen ze dat om daarna het hout te kunnen krijgen. Deed Europa ook, maar daar hebben we geen school van gezien. Toen kregen we niks”.
Marcia, ga zo door. U beschrijft niet de werkelijkheid, u ontneemt hopelijk de opinie in Nederland een stukje vooringenomenheid. En dat is winst.
[telefoon] => 0222 315321/ 0638927278
)