-
# 41 Afrika heeft de tijd
Afrika had de tijd, Nederland de toekomst. Maar in het westen is later steeds verder weg. Afrika heeft de tijd. De tijd vormt zich er naar de mens; hij bestaat zodra er wat er gebeurt. Wanneer twee stammen vechten, schept dat een moment in de tijd. Vallen ze elkaar daarentegen niet lastig, dan laat de […]
-
# 38 De vrije ruimte
In het vliegtuig verlang ik naar Afrika; naar zijn warme geur van stof, smeulend vuur, rijp fruit en gerookt water. maar slenteren en rondhangen kan ik er bijna nergens. In het vliegtuig terug naar Afrika verlang ik naar huis, naar Kampala. Lief en kinderen zijn daar al. Ook hou ik van het licht en de […]
-
# 36 Nieuwsgierig
Elke keer dat een Afrikaan me vroeg of we in Nederland onze oude ouders écht naar een tehuis brengen, loog ik, onbedoeld. Er zijn opmerkelijke dingen over het Westen waar in Afrika nooit iemand naar vraagt. Dat we onze wc’s doorspoelen met drinkwater, bijvoorbeeld. Dat veel Amsterdammers liever fietsen dan autorijden. Of dat je uit […]
-
# 32 Vrolijk Pasen
Pasen is in het Westen van Oeganda niet echt een feest van licht. Het werd net licht toen op Eerste Paasdag in Mbarara een vrachtwagen met runderen kantelde, met 25 Ankole-koeien met horens van anderhalve meter en de ogen zo reebruin als hun glanzend vel. Op de rand van de laadbak reden vier mannen mee. […]
-
# 29 Wederkerigheid
De kortste weg naar het dna van een samenleving, is de weg. Achter het stuur gaat de inburgering snel. De weg is de kortste weg naar het dna van een samenleving. Hoe die weg erbij ligt, zegt iets – in Oeganda zijn sommige wegen sporen van asfalt rondom kraters. Drie maanden nadat The Queen op […]
-
# 28 Hakuna Matata
Veel van Afrika´s ongerijmdheden zijn charmant. En waar echt niets te rijmen of te lijmen valt, daar is de kunst van berusting. Ik hou van Afrika’s tegenstrijdigheden. Vooruit, sommige ervan zijn weinig verheffend, zoals de tegenstelling tussen de arrogante rijkdom van een Hummer met ‘DONE’ op de duurbetaalde private kentekenplaat, en het rauwe leven van […]
-
# 27 Wie wil ontwikkeling
Een slapende visser wordt gewekt door een witte man. ‘Visser ga de zee op. Dan vang je nog meer vis.’ De witte man begrijpt niks van het paradijs. Een verhaaltje over Afrika. Een visser ligt te slapen in de schaduw van een palm, als er een witte man aan komt. De witte man zegt: “Jambo, […]
-
# 22 Verzoening
In de tuin wordt geruzied over Jezus. Kun je nog opstaan als je dood bent? Ook met spijkers in je body? Ruzie in de tuin. Boze stemmen klinken tot binnen. Zoon zegt: “I will slam you on the head!” In driekwart jaar leer je dus ook dreigen in het Engels. En het is nog maar […]
-
# 21 Geen ebola in de payless
Wanneer de caissières latex handschoenen gaan dragen is Kampala ongerust. Hield de regering de ziekte achter om de Gemenebesttop te redden? Elke bloedneus wordt voor Ebola gehouden. Een latex handschoen reikt mij de zevenduizend Shilling wisselgeld aan. Ik sta in de Payless, supermarkt in Kampala, en vraag de mevrouw achter de kassa waarom ze handschoentjes […]
-
# 20 De gele foon
Verbijstering als het personeel vraagt om een uniform. Asjeblieft geen serveersterspakje in mijn keuken. Maar het uniform blijkt meer dan koloniale dracht alleen. Op de derde dag dat ik Amsterdamse dozen uitpakte, wilde het personeel me spreken. Dit is Kampala en in Afrika neemt een mens met een salaris andere mensen in dienst. Het drietal […]