-
Op zoek naar de verloren tijd, NRC Handelsblad, 13 november 2009
Recensie Andrew Rice: The teeth may smile but the heart does not forget. Murder and Memory in Uganda. Dit grote verhaal over Oeganda begint klein, met de autosleutel van een witte Volkswagen Kever. Bijna dertig jaar lag de reservebos bij Duncan Laki in een la. Zo nu en dan keek hij ernaar en dacht […]
-
# 67 Naar school in Kaberamaido
In Kaberamaido staat de zon op zijn hoogst als de ouders van schoolkinderen vergaderen onder de grote mangoboom. Ze bespreken hoe ze het onderwijs kunnen verbeteren. De ouders zitten op schoolbanken, opgesteld als in een klas. Vooraan staat het hoofd van de school. Op een wit vel schrijft die wat de ouders zeggen: Meer boeken. […]
-
# 65 Lang leve de belasting
Zonder belasting geen democratie – in Europa althans. In Afrika worden belastingen ook gebruikt om, heel ondemocratisch, steun en stemmen te kopen. Dreigend loert de cd-rom van de Nederlandse Belastingdienst vanaf mijn werktafel in Kampala. Ik probeer er nog langs te kijken, maar 1 april nadert. En dat terwijl ik de fiscus eigenlijk met het […]
-
# 64 James the Snakehunter
Met een geheimzinnig goedje houdt James de gifslangen uit mijn tuin. Het is goed handelen met een bange witte. Behalve mijn kinderen is er maar een persoon die mij ´mama´ noemt, en dat is James the Snakehunter. ´Maamaaa´, zegt hij, met een hese onderdanigheid die me had moeten waarschuwen. Nu noem ik hem ook bij […]
-
# 25 Botsende werelden
Afrika is goed in tegenstrijdige sentimenten. Ontroering en ontzag voor de mensen. Walging voor het systeem. Was het kraanwagentje niet wit maar rood geweest, dan had het van Pluk kunnen zijn. Maar met Pluk en zijn karretje komt altijd alles goed. En deze was gruwelijk droevig. Zijn verbrijzelde neus gehesen aan de haak van een […]
-
# 20 De gele foon
Verbijstering als het personeel vraagt om een uniform. Asjeblieft geen serveersterspakje in mijn keuken. Maar het uniform blijkt meer dan koloniale dracht alleen. Op de derde dag dat ik Amsterdamse dozen uitpakte, wilde het personeel me spreken. Dit is Kampala en in Afrika neemt een mens met een salaris andere mensen in dienst. Het drietal […]
-
# 15 voetbalgeluk
Even waren alle Oegandezen gelukkig over hetzelfde: het uitzicht op de African Cup in 2008. Kampala deinde. Het was het naspel van de extase een paar uur eerder, toen de Ugandan Cranes Niger met 3-1 afdroogden. Had in de poule alles meegezeten, was het nationale elftal volgend jaar naar de Afrikaanse Cup in Ghana gegaan. […]
-
# 14 Brabants gezegde
Om Oegandese ambtenaren duidelijk te maken hoe ze daadwerkelijk belasting kunnen gaan ophalen, verzint J wat grootmoederlijke wijsheid. Bij de Oegandese belastingdienst is wat gaande. Ambitie. De mannen van de fiscus willen serieus werk maken van het ophalen van geld waar belangrijke dingen mee kunnen worden gedaan. Scholen bouwen, bijvoorbeeld. Nu betalen de Oegandezen nauwelijks […]